Κυκλοφόρησε το βιβλίο του Θεόδωρου Ντρίνια «Σκολιά οδός»

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Opportuna το βιβλίο του Θεόδωρου Ντρίνια: 
«Σκολιά οδός. Διαδρομές και όρια της σύγχρονης παγκοσμιοποιητικής διαδικασίας» (σελ. 280).

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Σημειώσεις για την παγκοσμιοποιητική διαδικασία: Μια εξελικτική οπτική
1.1 Παγκοσμιοποίηση και πολυπλοκότητα
1.2 Η εξελικτική θεωρητική επιλογή
1.3 Εξελικτικά επιτεύγματα και σύγχρονη κοινωνία
1.4 Εξέλιξη των ιδεών και σημασιολογία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Οι τρεις διαστάσεις της παγκοσμιοποίησης
2.1 Περί «τέλους»
2.2 Το τέλος της παγκοσμιοποίησης όπως τη γνωρίσαμε
2.2.1 Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
2.2.2 Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
2.2.2.1 Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
2.2.2.2 Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
2.2.3 Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
Παγκοσμιοποίηση και Covid-19

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
Ιχνηλατώντας μελλοντικά μονοπάτια της παγκοσμιοποίησης
4.1 Η παγκοσμιοποίηση δεν «τελειώνει» εύκολα
4.2 Σε αναζήτηση διεθνούς ηγεμονικής δύναμης
4.3 Η στροφή προς την περιφερειοποίηση
4.4 Όψεις του τεχνολογικού μετασχηματισμού τον 21ο αιώνα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
Εν κατακλείδι

Απόσπασμα από το βιβλίο:

[…] Η ορμή της τρίτης παγκοσμιοποίησης, της αποκαλούμενης και νεοφιλελεύθερης, έχει ήδη εξαντληθεί, πρωτίστως στην οικονομική και πολιτική της διάσταση. Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο, εκφράζουν τους ευσεβείς τους πόθους˙ χωρίς να το αντιλαμβάνονται, έχουν γίνει ήδη «συντηρητικοί» και αναπολούν τις «παλιές καλές μέρες». Οι τάσεις αντιστροφής της εκτατικής της φάσης και τοπικού ή περιφερειακού αναπροσανατολισμού είναι εμφανείς, όπως και εκείνες της επανισχυροποίησης της εθνοκρατικής πολιτικής. Εντούτοις, το επίπεδο πλανητικής διασύνδεσης και αλληλεξάρτησης βαρυνόντων λειτουργικών υποσυστημάτων παραμένει εξαιρετικά υψηλό (βλέπε διεθνές εμπόριο στην οικονομία), η κοινωνικοπολιτισμική διάσταση της παγκοσμιοποίησης διατηρείται ισχυρή, η μείωση της πολυπλοκότητας σε ορισμένους αρμούς της παγκοσμιοποιητικής κατασκευής (π.χ. διεθνείς αλυσίδες αξίας) συνοδεύεται από αύξηση της πολυπλοκότητας σε άλλους (π.χ. σχέσεις μεταξύ περιφερειακών ολοκληρώσεων), ενώ οι κίνδυνοι για αρκετούς κλάδους της παγκόσμιας οικονομίας αλλά και για τα τοπικά πολιτικά συστήματα πλειάδας χωρών από μια βίαιη απαγκίστρωση περιοχών από το πλανητικό παίγνιο, ουδόλως έχουν αποφευχθεί. […]

[… ] Η αναβάπτιση της αρχέγονης μαντικής τέχνης στα νάματα των πολύπλοκων στατιστικών μεθόδων και των εξελιγμένων αλγορίθμων δεν είναι ικανή να κρύψει την απορία της κοινωνίας μας μπροστά σε ένα μέλλον που είναι άγνωστο τι κραδαίνει και, εν πολλοίς, θα διαμορφωθεί από αποφάσεις που παίρνονται σήμερα και, συγχρόνως, σε πολλαπλά κοινωνικά πεδία. Η συγχρονία των αποφάσεων, οι περίπλοκες αιτιώδεις σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε αναρίθμητους παράγοντες και ο μεσο-μακροπρόθεσμος χαρακτήρας των συνεπειών τους δεν μας επιτρέπουν  να ορίσουμε με σαφήνεια (άρα, και με βεβαιότητα) ποιες συγκεκριμένες αποφάσεις και σε ποια πεδία θα επιδράσουν περισσότερο στη διαμόρφωση του μέλλοντος. Η σύγχρονη παγκοσμιοποιητική διαδικασία εισέρχεται σε μια φάση όχι γραμμικού προχωρήματος ούτε γραμμικής υποχώρησης, αλλά σκολιών διαδρομών. […]