Εκατό χρόνια μετά το 1922, και ο πόλεμος στην Ουκρανία πιθανώς να σφραγίσει την πορεία της Ελλάδας στον 21ο αιώνα, όπως η τότε αποτυχημένη μικρασιατική εκστρατεία σφράγισε την πορεία της στον 20ο αιώνα. Μπορεί η Ελλάδα να μην βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός, αλλά η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ταρακουνάει συθέμελα το Δυτικό, και ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, και μεσοπρόθεσμα θα επηρεάσει όλον τον πλανήτη. Οι συνέπειες του γεγονότος, μη ορατές ακόμα σε όλη τους την έκταση και φυσικά μη ολοκληρωμένες, καθώς η σύγκρουση εξελίσσεται και πιθανά βαθαίνει, μετατρεπόμενη σε μια σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας/Ευρασίας και Δύσης, έρχονται να σφραγίσουν τις εξελίξεις που πυροδότησε για τον ευρύτερο ελληνισμό η καταστροφή του 1922, που είχε ήδη ξεκινήσει με τη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας και του Πόντου από τους Νεότουρκους στα μέσα της δεκαετίας του 1910.
Μέσα σε αυτά τα περίπου 100 χρόνια, έσβησε η από αιώνων φυσική παρουσία εκατομμυρίων Ελλήνων στην Εγγύς Ανατολή (γενοκτονία Ποντίων και μικρασιατικού ελληνισμού μεταξύ 1915 και 1922, πογκρόμ εις βάρος των Ελλήνων της Πόλης με τα «Σεπτεμβριανά» το 1955 και τις μαζικές απελάσεις από την Τουρκία των ετών 1964-65), στη Βόρεια Αφρική (πρωτίστως στην Αίγυπτο και δευτερευόντως στην Τυνησία, μετά την ανάπτυξη των κινημάτων του αραβικού εθνικισμού τις δεκαετίες του 1950 και 1960), στη Νότια Ρωσία και στην Υπερκαυκασία (με τους σταλινικούς διωγμούς του 1937, τις μαζικές εκτοπίσεις στην Κεντρική Ασία τη δεκαετία του 1940 και τις εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις που ξέσπασαν με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης τη δεκαετία του 1990), ενώ σήμερα, μπροστά στα μάτια μας, αφανίζονται οι τελευταίοι συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί της Ουκρανίας στη Μαριούπολη και στην Οδησσό.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το (προσωρινό;) τέλος ενός ιστορικού και υπαρξιακού διλήμματος»
Ιστολόγιο γνώμης και πληροφόρησης 