Ο Άνταμ Σμιθ στο Πεκίνο

Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις καλές εκδόσεις ΚΟΥΚΚΙΔΑ ένα βιβλίο το οποίο, αν και γράφηκε το 2007, θεωρείται ήδη κλασσικό. Πρόκειται για το «Ο Άνταμ Σμιθ στο Πεκίνο» του Τζιοβάνι Αρίγκι (Giovanni Arrighi, 1937-2009), ενός από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Ιταλούς διανοητές, σε μετάφραση της Αλεξάνδρας Λυμπεροπούλου. Σε αυτό του το βιβλίο ο Αρίγκι, πολύ πρώιμα, όταν ακόμα η σύγχρονή μας παγκοσμιοποίηση βρισκόταν στην υπερεκτατική της φάση (πριν την κρίση του 2008) και οι ΗΠΑ ηγεμόνευαν σε έναν κόσμο στον οποίο μετά το 1989 αποτελούσαν τη μοναδική ηγεμονική δύναμη, διαπιστώνει το τέλος της αμερικανικής παντοκρατορίας και την ανάδυση μιας ανταγωνιστικής δύναμης, αρχικώς οικονομικής και στη συνέχεια πολιτικής, της Κίνας. Δύο ταυτόχρονες εξελίξεις, οι οποίες, προέβλεπε ο Αρίγκι, θα οδηγούσαν σε έναν καινούριο πολυπολικό, και αρκούντως χαοτικό, κόσμο. Η γερά θεμελιωμένη πρόβλεψη του Αρίγκι, τότε μάλλον αιρετική, δείχνει να επιβεβαιώνεται από τη σημερινή πραγματικότητα. Το βιβλίο, μάλιστα, εκδόθηκε στα ελληνικά τη στιγμή που ο τελευταίος αμερικανός στρατιώτης αποχωρούσε από την Καμπούλ.
Περισσότερα για το ογκώδες (656 σελίδες), αλλά απολύτως συναρπαστικό αυτό σύγγραμμα, στο πιο κάτω άρθρο του Γιώργου Ρακκά, ο οποίος έγραψε την Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση: Οι ρίζες του κινεζικού θαύματος – και του σημερινού πολυπολικού κόσμου